Ken jou gemeenskap!

Om ons gemeenskap met die evangelie en waarheid van die Woord te kan bereik, moet ons die samestelling daarvan beter verstaan. Ons weet eerstens dat die gemeenskap waarin ons kerk geleë is, uit 'n groeiende middelklas bestaan wat beide Afrikaans en Engelssprekend is. Diegene wat Afrikaans as huistaal gebruik, gebruik Engels as werkstaal en in baie gevalle verkies hulle Engels ook as aanbiddingstaal. Daarmee saam is daar ook ‘n groeiende groep studente of werkende jongmense wat geen aspirasies het om hulle ouers se geestelike tradisie na te volg nie, en dus wegbeweeg van tradisionele vorms van godsdiens. Daar is ook 'n groep jong volwassenes wat in hulle tersiêre kwalifikasies 'n tipe paspoort na 'n lewe oorsee sien. 

Die gemiddelde geloofsgemeenskap in Suid-Afrika bestaan hoofsaaklik uit een deel wat nog in die tradisionele gereformeerde susterkerke is, maar aktief probeer uitvind of daar 'n alternatief is. Daar is ook ‘n ander meer radikale deel wat die tradisionele kerke verlaat het en die charismatiese of ontluikende kerke gekies het, omdat daar geen ander opsie bleik te wees nie (die nuwe hervorming, kruiskerk, internet kerke is redelik gewild). Nog ‘n deel wil hulleself laat doop en hulleself in huiskerke of groterige gebedsgroepe  saamvoeg. Natuurlik is daar ook die deel wat glad nie kerk toe gaan nie, en deur die nuwerwetse bedienings geleer word dat daar, ten spyte van die Bybel se leer daaroor, nie waarde in kerkgaan is nie. 

Die invloed van Afrikaner Nasionalisme en die tradisie wat dit in mense se beskouing van kerk gevestig het, veroorsaak dat daar min mense op plattelandse dorpe is wat sommer oortuig sal word om hulle kerke wat nie die Woord volg nie te verlaat. Dit is baie moeilik vir mense wat in bv. die NG kerk grootgeword het om te besluit om 'n kleiner, onafhanklike kerk by te woon. Daar is histories gesproke 'n geweldige teenstand teen die sogenaamde 'sektariese' kleiner kerke in die plattelandse dorpe of voorstedelike gebiede. Kyk vir nuwe intrekkers.

Wat positief is, is dat daar wel 'n groot hoeveelheid gelowiges in hierdie geloofsgemeenskappe is wat steeds die suiwer uitleg van die Skrif wil navolg. Hulle wil steeds sien dat mense tot bekering kom, hulle wil bly by die waarheid van die woord en hulle kinders so grootmaak in hulle eie moedertaal. 

Het ons die potensiaal om hulle te bereik? Nie net het ons die potensiaal nie, maar die opdrag van Jesus self! Daar is konsensus dat die volgende inisiatiewe wel effektief kan wees om mense te bereik: 1.) daar is gelowiges wat iets anders soek as die tradisionele kerk op Sondag – sinvolle vriendskappe; 2.) lewende kleingroep aktiwiteite kan mense bereik en bedien met die Woord; 3.) 'n bediening wat fokus op all fasette van die Woord (publikasies): skeppingsleer, dinamiese dagstuk Bybelstudies (woorde v lewe), Eindtyd profetiese bedienings, Bybelse prediking, Bybelse berading; 4.) spesiale sprekers by tematiese reekse is redelik populêr; 5.) 'n fokus op die kulturele waardes van die Afrikaanse familie en 6.) ‘n fokus op evangelisasie.

Kan ons onself verontskuldig voor God?

Want sy onsigbare dinge kan van die skepping van die wêreld af in sy werke verstaan en duidelik gesien word, naamlik sy ewige krag en goddelikheid, sodat hulle geen verontskuldiging het nie;  (Rom 1:20)

Die Bybel leer dat alle tipes mense in ‘n hofsaal-drama voor die “regbank” van God gestel is en a.g.v. sonde sonder verontskuldiging is. 

Die eerste beskuldigde is mnr. Heiden (Rom.1:18-32) wat ‘n wêreld verteenwoordig wat protesteer teen die aanklag en dink dat dit onregverdig van God is om die heiden te oordeel siende dat hulle bloot slagoffers van hulle omstandighede is (1:20). In onkunde voel hulle verontskuldig voor die Regter, maar die “bewyse” is duidelik: (1) Mnr. Heiden se lewe het begin met ‘n blootstelling aan die Waarheid (1:18,20), (2) die Waarheid is in hom geopenbaar (1:19), maar (3) hy het gerebelleer teen God deur trotsheid te kies eerder as onderdanigheid (1:21). (4) Mnr. Heiden kies eie opinie eerder as geloof in God se gepenbaarde wil (1:21-22) en (4) inkrimineer homself deur die waarheid te verruil vir die leuen (1:23).  

Die tweede beskuldigde is mnr. Moralis (Rom. 2:1-16). Hy neem selfversekerd sy plek in die beskuldigde bank in. Mnr. Moralis verteenwoordig al die mense wat dink dat hulle goeie werke hulle voor God verontskuldig. Hy sien homself in ‘n “beter” klas as mnr. Heiden. Sy filosofiese benadering en hoër tipe moraliteit in die onderhouding van sosiale wet en orde, voel hy, sal die Regter oortuig dat hy nie skuldig is nie. Mnr. Moralis is oortuig dat hy homself kan red (2:6-11)! Tog is ook hy “sonder verontskuldiging”, omdat hy die waarheid van God se Woord as die Hof se Standaard geïgnoreer en oorgesien het in sy siening van homself (2:1-5). In dit waarin hy mnr. Heiden oordeel, veroordeel hy homself en God se voordelende uitspraak van skuldig is dus geldig ook oor hom (2:1-2).

Die laaste beskuldigde is mnr. Godsdienstig (Rom. 2:17-3:8). Met vroomheid plaas hy sy hand op die Bybel en lê die eed af om die volle waarheid te spreek . In hierdie toegewyde godsdienstige man se argumente probeer hy bewys dat hy, as gevolg van sy opvoeding en familie agtergrond, hoër geestelike status beklee het (2:17-21). Sake van geboortereg, kerklike tradisie en seremonie is waarin hy geregverdig voel. Wat hy glo die waarheid is ondersteun sy saak dat hy onskuldig is op die aanklag (2:21-29). Mnr. Godsdienstig beroem hom op die daaglikse onderhouding van die tien gebooie, maar sy argumente is leeg omdat dit op eie geregtigheid gegrond is en uiteindelik moet ook hy erken dat “almal onder die sonde is” en daar is “niemand regverdig nie” (3:1-8).

Die Regter se uitspraak teen die beskuldigdes is verdoemend (Rom.3:9-20). Daar is hoegenaamd geen “verontskuldiging” nie en die waarskuwing is om te bekeer deur geloof in die evangelie van Jesus Christus, sodat hulle die ewige oordeel van die tweede dood kan ontvlug (Joh.3:16,36). Tog bly hulle onberoulik. As “God hulle oorgegee” het, om hul eie begeertes na te volg, is dit ‘n oordeel in eie reg (1:23,24,26), omdat die gevolge van ‘n onbetaamlike lewe ‘n “hool van sonde” is (1:28-31). 

Die oordeel van God is gebaseer op Sy eie natuur en karakter en nie op die mense se goeie dade of status nie, want daar “is geen aanneming van die persoon by God nie” (2:11-16). Die uiteinde van ‘n ongelowige leefstyl is die “ewige dood”, in die poel van vuur (Openb. 20:10-15). Die mens kan nie homself of ander skuldig of onskuldig verklaar nie. Ons moet ook nie ander mense veroordeel nie (Rom.14:9-13), want dit is die werk van God alleen.

Terwyl ons almal sonder verontskuldiging voor God staan met die aanklag van skuldig teen ons, is dit net die bloed van die Here Jesus Christus wat ons skuld kan betaal en ons kan vryspreek om as verlostes deel van God se plan vir heiligmaking te word. 

Staan jy sonder verontskuldiging voor God of het jy al Jesus se betaling vir jou sonde deur geloof aanvaar?